حقایق ناگفته از بتمن

hadi 29 فروردین, 1401 اخبار و مقالات ارسال دیدگاه 1,047 بازدید

به سختی می توانید فردی را پیدا کنید که بتمن را نشناسد. شوالیه تاریکی (یا به نام Caped Crusader – شوالیه شنل پوش) از اولین باری که در سال 1939 وارد کمیک ها شد، شهرت جهانی پیدا کرده است، تا جایی که حتی کسانی که هرگز کمیک های بتمن را نخوانده اند یا در تلویزیون او را ندیده اند و یا فیلمی بر اساس ماجراهای او ندیده اند، می توانند شخصیت و نماد معروف او (مانند نشان خفاش روی سینه او) را با یک نگاه شناسایی کنند.

با این حال، حتی در میان سرسخت‌ترین طرفداران بتمن، هنوز حقایقی در مورد معروف‌ترین فرد هوشیار شهر گاتهام وجود دارد که ممکن است برای آن‌ها تازگی داشته باشد. مثلا آنها چقدر در مورد خلق پیچیده این شخصیت می دانند؟ یا «اسباب‌بازی‌های شگفت‌انگیز» (به قول جوکر جک نیکلسون در فیلم «بتمن» 1989) که او در غار خود نگه می‌دارد؟ و دقیقاً چه چیزی باعث شده که چنین شخصیت الهام‌گرفته‌ای در دوران نقره‌ای دی سی کامیکس چنین ماجراجویی‌های عجیبی داشته باشد؟ وقت آن رسیده که جعبه را باز کنیم و جزئیاتی را در مورد بتمن (که ممکن است از آنها اطلاعی نداشته باشید) فاش کنیم، پس در مورد ناگفته های خفاش با ما همراه باشید.

خالق تأثیرگذار و دست کم گرفته شده او

خط شهرت “بتمن خلق شده توسط باب کین با بیل فینگر” نشان دهنده پایان طولانی این مسیر، برای خالق دوم این شخصیت است که مدت هاست سزاوار آن بوده است. همانطور که مارک تایلر نوبلمن در مستند خود “بتمن و بیل” می گوید، “فینگر” مسئول بسیاری از چیزهایی است که از نظر تاریخی به باب کین نسبت داده شده است. این شامل پیشنهاداتی است که مفهوم اولیه کین در نشان دادن بتمن با پیراهن قرمز خشن و به سختی نقابدار برای بتمن است که او را به طرحی تبدیل کرد که در نهایت به اولین لباس منتشر شده برای شوالیه تاریکی تبدیل شد.

بعلاوه، مصاحبه ای با بیل فینگر که توسط جری جی بیلز (از طریق Noblemania)، خالق مجله Alter Ego انجام شده است، نشان می دهد که فینگر متحدان بتمن، آلفرد و کمیسر گوردون، شروران Catwoman و جوکر و رابین، همراه وفادار شوالیه تاریکی را تصور، ایجاد یا توسعه داده است.. با این حال، دو مورد آخر اعتبار خود را مدیون یکی از خالقان دیگر به نام جری رابینسون هستند، که نه تنها این کاراکترها را طراحی کرده است و در واقع جوکر را ساخته است بلکه همچنین نام ابرقهرمانی او را به Boy Wonder داد.

این بدان معنا نیست که کین در ارائه برخی از این مفاهیم دستی نداشته است، اما در سهم او ،به همان اندازه که فینگر نادیده گرفته شده است، اغراق شده است.

اولین طراحی اولیه بتمن که برای بسیاری ناشناخته است

از هر کسی بپرسید که لباس‌های بتمن چه رنگی است احتمالاً پاسخ‌های آشنا مانند سیاه، آبی، خاکستری و زرد را به شما خواهند داد. با این حال، چیزی که ممکن است ندانند این است که اولین لباس بتمن شامل رنگی بود که اغلب با لباس‌های سنتی او مرتبط نبود: بنفش. علاوه بر این دستکش‌های بتمن بسیار کوچک‌تر از آنچه امروزه است، بود.

همانطور که CBR اشاره می‌کند، دستکش‌های کوچک و بنفش بتمن یک شگفتی است که در اولین داستان او در “Detective Comics” شماره 27 ظاهر می‌شود. شوالیه تاریکی پس از آن در شماره 28 دستان خود را خالی می گذارد و در شماره 29 به طور آشکار تصمیم می گیرد که دستکش های آبی را انتخاب کند. از آن زمان به بعد، دست‌کش های او عمدتاً مشکی، خاکستری و آبی بوده است، اما دستکش‌های بنفش در چند مورد قابل توجه بازگشته است، مانند داستان «سال صفر» اسکات اسنایدر و گرگ کاپولو در سری کمیک «بتمن» در سال 2011 (جایی که این بخشی از یک نسخه موقت تر لباس بتمن را تشکیل می دهد) و زمانی که گونه ای از بتمن عصر طلایی در “داکتیو کمیک” شماره 1027، “Generations Shattered” و “Generations Forged” ظاهر می شود.

بتمن نمی کشد، مگر زمانی که بکشد

یک بحث شگفت‌انگیز در میان هواداران در سال‌های اخیر بالا گرفته است: آیا بتمن می‌کشد؟ برخی ممکن است به «بتمن علیه سوپرمن: طلوع عدالت» اشاره کنند، جایی که او به وضوح چند نفر را می کشد. همین امر در دو فیلم بتمن به کارگردانی تیم برتون نیز صادق است. این مطلب حتی در سه‌گانه «شوالیه تاریکی» کریستوفر نولان، به‌ویژه «بتمن آغاز می‌شود» هم وجود داشت، او در ابتدا به دشمنانش اجازه داد تا از راه‌های دیگر بمیرند تا شاید از کشتن مستقیم آنها امتناع کند.

با این حال، طرفداران خشن بودن بتمن به این نکته اشاره خواهند کرد که فیلم ها منبع اصلی نیستند. و مطمئنا، به اندازه کافی، در کمیک ها، موضوع پیچیده تر بوده است. کشتن دشمنان مطمئناً چیزی است که بتمن در اولین حضورش با آن مشکلی ندارد، اما مدتی بعد از ورود رابین به صحنه، او از این موضوع دور می‌شود. زمانی که بتمن عصر طلایی دوباره روی “زمین دو” وجود داشت، این قتل‌های اولیه از تاریخ «اصلی» بتمن حذف شدند.

از آن زمان، بتمن تا حد زیادی با قتل مخالف بوده است، حتی در کمیک کارآگاه شماره 745، قتل را «اشد مجازات» نامید. با این حال او گاهی اوقات هنوز هم پا به این مسیر می گذارد. او قطعاً مسئول چندین مورد مرگ در اجراهای خاص بوده است (البته به ندرت)، و حتی سعی داشته است راس الغول را در «سالانه بتمن» شماره 8 بکشد، اگرچه «بتمن» شماره 400 ثابت می‌کند که در این مسیر شکست می‌خورد. او همچنین ممکن است ناخواسته چند دلفین مسلح به مواد منفجره پلاستیکی را در «کمیک کارآگاه» شماره 405 کشته باشد و به طرز وحشتناکی به کشتن KGBeast، دارکساید و جوکر نزدیک شده باشد.

بتمن در دنیای واقعی وجود دارد

موجود شب گاتهام علاوه بر الهام بخشیدن به بازیگران سراسر جهان برای استفاده از خفاش‌هایش، تقلیدکنندگانی نیز دارد که تا آنجا پیش رفته‌اند که سبک زندگی ابرقهرمانی خود را با او تطبیق داده‌اند. به گزارش برمپتون گاردین، بتمنی کانادائی، با نام مستعار استیون لارنس، وجود دارد که شب‌هایش را برای کمک به نیازمندان و حتی متوقف کردن جنایات می‌گذراند. شخصی به نام الکساندر بروودانی با نام مستعار تورنتو بتمن نیز وجود دارد. اگرچه تا حد زیادی بازنشسته شده است، اما هنوز هم گاه به گاه در ظاهری عمومی یا ویدیوهای خنده دار ظاهر می شود (که بسیاری از آنها در صفحه یوتیوب او موجود هستند).

در همین حال ژاپن “چیبتمن” قهرمان بتمن مانند شهر چیبا را دارد. او به بی‌بی‌سی گفته است که هدفش از زمان زلزله بزرگ ژاپن شرقی در سال 2011، «بازگرداندن لبخند» بر لب همه کسانی است که با او ملاقات می‌کنند. شوالیه‌های تاریکی در سراسر ایالات متحده نیز دیده شده‌اند که شاید دوست‌داشتنی‌ترین آن‌ها Batkid باشد، که یک روز از زندگیش به عنوان شوالیه پنل پوش موضوع مستند «Batkid Begins: The Wish Heard Around the World» بوده است.

متأسفانه، همه بتمن ها در حرفه طولانی بروس وین سهیم نیستند: بتمن ایالت مریلند ایالات متحده، لنی بی رابینسون (به طور متناوب “بتمن بالتیمور” یا “بتمن مسیر 29” نامیده می شود)، در سال 2015 در یک تصادف رانندگی درگذشت ،اما هر زمان که با لباس معروف‌ترین مدافع شهر گاتهام به بیمارستان‌ها می‌رفت، میراثی تحسین‌برانگیز از خود بر جای می گذاشت که روزهای کودکان را درخشان می کرد.

تاریخ همیشه در حال تغییر پنی غول پیکر

ممکن است فکر کنید که پنی غول پیکر مشهور در غار بتمن، “یادگاری” است که از Two-Face (دوچهره) ربوده شده است، با توجه به اینکه سکه ها برای فرآیند تصمیم گیری او ضروری هستند. و در برخی موارد، هم حق با شماست: در تداوم پس از بحران، سکه مسی عظیم در «بتمن» شماره 410 و همچنین در «بتمن: سری متحرک» نشان داده می‌شود که دو رو است. با این حال، در اصل، مردی که پشت این پنی غول پیکر قرار دارد، جو کوین است که در “بهترین کمیک های جهان” شماره 30 اولین حضورش را داشت. سال‌ها ناامیدی از تلاش مداوم برای جمع‌آوری ثروت، برای او عمدتاً با سکه‌ها به پایان می‌رسد، و کوین را به سمت «سکه» خود به عنوان سارق پنی سوق می‌دهد. او برای پلیسی که او را (با نام مستعار “مس”) زندانی کرده است، قسم می خورد که با وقف خود در راه جرم و جنایت، با سکه هایش، انتقام خواهد گرفت. بتمن و رابین در موزه‌ای با غارتگر روبرو می‌شوند در حالی که کوین و گروهش در تلاشند تا یک تمبر بزرگ 1 سنتی را بدزدند… موفق می‌شوند با یک پنی غول‌پیکر برخی از دزدان را تحت سلطه خود درآورند که اتفاقاً در همان نمایشگاه حضور دارند. اندکی بعد، همان سکه در غار بتمن دیده می شود.

تقریباً از آن زمان پنی مربوط به دو چهره یا حتی هر دو شخصیت بوده است. جالب اینجاست که همان سری که این پنی را معرفی می‌کند، «بهترین کمیک‌های جهان»، بیان میکند که بتمن آن را هنگام دوئل با جوکر به دست آورده است،که در واقع با منشأ قبلی آن برای پنی در تناقض است. شاید در گاتهام سیتی به دست آوردن سکه های غول پیکر سخت نباشد.

عجیب ترین سال های بتمن مستقیماً از سوپرمن الهام گرفته شده است

بتمن با سناریوهای عجیب بیگانه نیست، زیرا در اواسط تا اواخر دهه 40 با وسایل غول پیکر، سفر در زمان از طریق هیپنوتیزم و حتی مریخی ها (اما نه مانند Martian Hunter) سروکار داشته است. با این حال، وقتی ماجراهای بتمن در دهه 1950 و اوایل دهه 60 شروع شد، می توان گفت که بتمن کمی بیشتر احساس فوق العاده بودن می کرد. در طول آن دهه، ماجراهای کمیک بتمن حتی عجیب‌تر و شبیه سوپرمن می‌شود، زیرا تهدیدات موجودات فضایی، ابزارهای علمی تخیلی و هیولاها بسیار رایج‌تر می‌شوند. به طور مشابه، متحدان بتمن، که قبلاً شامل رابین و گهگاهی Batwoman می‌شوند، به یک خانواده خفاش کامل تبدیل می‌شوند، که بازتاب چگونگی شکل‌گیری یک سوپر خانواده در اطراف سوپرمن در همان دوره زمانی است.

تشابهات فزاینده به سوپرمن تصادفی نبود. همانطور که “همنشین غار خفاش” توضیح می دهد، مدیریت دی سی کامیکس در آن زمان (از جمله معمار اصلی ماجراهای عصر نقره ای سوپرمن، مورت وایزینگر) سردبیر بتمن، جک شیف را وادار کرد تا کمیک های شوالیه شنل پوش را تقلیدی از مرد فولادی کامیکس بسازد. متأسفانه، زمانی که عناوین بتمن همه چیز را به روش سوپرمن امتحان کردند، این شکاف فروش تغییری نکرد، و ماجراجویی های شوالیه تاریکی را بر آن داشت تا با اصلاح «ظاهر جدید» او در سال 1964، به رویکرد موفق تر «بازگشت به اصول گذشته» بازگردند.

قهرمانانی که الهام بخش عجیب ترین لباس بتمن بودند

اگر تا به حال به لباس Zur-En-Arrh بتمن نگاه کرده باشید و با خود فکر کرده باشید، “هیچ کس روی زمین هرگز چنین چیزی را نخواهد پوشید” … خوب، شما چندان اشتباه نکرده اید. در اصل، این لباس متعلق به یک موجود بیگانه به نام Tlano است که پس از مشاهده کارهای بتمن اصلی با تجهیزات دوربرد، بتمن سیاره Zur-En-Arrh می شود. Tlano از الگوی خود برای جلوگیری از تهاجم یک دنیای بیگانه دیگر کمک می گیرد و بتمن با تعجب متوجه می شود که بودن در سیاره Tlano به او قدرت فوق العاده، آسیب ناپذیری و پرواز می دهد. این موضوع آشنا بنظر نمی رسد؟ شگفتی کوچک داستان این است، از “بتمن” شماره 113، با عنوان “بتمن – سوپرمن سیاره ایکس!” یاد می شود.

در طول نویسندگی گرانت موریسون در «بتمن»، بتمن زور-ان-آر دوباره به خود بروس وین تبدیل می شود، به ویژه شخصیتی جایگزین که برای مقابله با کنترل ذهن ایجاد شده است. در نتیجه، رویدادهای «بتمن» شماره 113 به یک توهم القا شده توسط سایمون هرت و شاید حتی تمایل ناخودآگاه بتمن برای داشتن قدرت هایی مانند دوست دیرینه اش از کریپتون ختم می شود. همچنین این ماجرا توضیح می‌دهد که چرا لباس Zur-En-Arrh تا این حد رنگارنگ است، اگرچه به نظر می‌رسد بتمن آشکارا آن را به رابین در «بتمن» شماره 680 نسبت می‌دهد، و سخت است که شباهت‌های بصری را در نظر نگیریم. در مورد اینکه نام «زور ان ارح» از کجا آمده است؟ این نام به آخرین جمله‌ای که توماس وین پس از پایان تماشای «نشان زورو»، مارتا و بروس به زبان می‌آورد، باز میگردد : «زورو در آرکام» که به اشتباه تلفظ شده است.

او ستاره اولین سریال Elseworlds بوده است

بسیاری از خوانندگان دی سی کامیکس در طول دهه 1990 ممکن است Elseworlds را به خاطر بیاورند، اثری فرعی از دی سی کامیکس که شخصیت های دی سی را به طرق مختلف تفسیر دوباره می کرد. در طول دهه و در اوایل دهه 2000، Elseworlds یکی از اصلی‌ترین بخش‌های خط DC بود، با چندین داستان چاپی که در چندجهانی جدید DC که از «بحران بی‌نهایت» متولد شده بودند، گنجانده شده بود.

به گفته نویسنده و ویراستار خارق‌العاده این مجموعه، برایان آگوستین، که در آن زمان بدون اینکه متوجه شود، اولین مورد را نوشت: «بتمن: گاتهام با نور گاز»، چیز خنده‌دار این است که «جهان‌های دیگر» اساساً به‌طور تصادفی خلق شدند. همانطور که او در نسخه لوکس رمان گرافیکی توضیح می‌دهد، «گاتهام با نور گاز» اولین بار زمانی به وجود آمد که یکی از غول‌های کمیک، مارک وید، شماره سالانه «سرچشمه‌های مخفی» را پیشنهاد کرد که «تاریخ‌های جایگزین» از ماجراهای محبوب دی‌سی را ایجاد کند. جوانه‌ای که جهان‌های دیگر به آن تبدیل خواهند شد. با این حال، «گاتهام با نور گاز» در عوض به داستانی مستقل تبدیل شد و سال‌ها فیلم‌های ویژه، تک‌شات‌ها و رمان‌های گرافیکی در همین راستا در دنیای Elseworlds منتشر شدند. جالب اینجاست که اولین کمیکی که در واقع (و نه به صورت عطف به ماسبق) به عنوان Elseworlds نامیده شد، «Gotham by Gaslight» نبود، بلکه داستان دیگری از بتمن بود یعنی «Batman: Holy Terror» که توسط یکی دیگر از همکاران معروف «Secret Origins» نوشته شده بود: آلن برنرت.

بسیاری از هنرمندان پشت پرده باب کین

تقریباً از هر نسخه بتمن که گفته می شود توسط باب کین ساخته شده است، استفاده کنید و به احتمال زیاد هنری که شما به آن نگاه می کنید 100 درصد متعلق به او نیست. همانطور که مستند «بتمن و بیل» اشاره می‌کند، همانطور که باب کین اعتباری را که حقاً به بیل فینگر تعلق دارد، پذیرفت، او همچنین نامش را در شماره‌هایی که به طور کامل یا حتی اصلاً ترسیم نکرده بود، منتشر کرد. در عوض، تعدادی از هنرمندان پشت پرده مسئول بیشتر آثار ادعا شده کین بودند.

جری رابینسون به کامیکس ژورنال چنین توضیح می‌دهد: “من طراحی‌های باب را برای مدت طولانی انجام دادم، اما در نهایت به تنهایی نام او روی جلدهای “بتمن” و داستان‌های کامل او منتشر میشد”. یکی دیگر از هنرمندان مشهور پشت پرده کین، دیک اسپرنگ است که Alter Ego شماره 19 یعنی اولین داستان ریدلر را ترسیم کرده است. لو سایره شوارتز که در همان شماره Alter Ego به عنوان تصویرگر «داکتیو کامیکس» شماره 168 شناخته شد، به شدت درگیر پشت پرده بودن برای کین است . دیگر هنرمندان برجسته‌ای که به نام کین طراحی کردند، جیم مونی و شلدون مولداف هستند که تعداد داستان‌های بتمن آنها به صدها مورد می‌رسد.

بازیگران فوق شرور که تقریباً نقش او را بازی کرده اند

چندین بازیگر مشهور در یک مقطع زمانی به ایفای نقش شوالیه شنل پوش نزدیک شده اند، از پیرس برازنان گرفته تا بیل موری. جالب اینجاست که بسیاری از بازیگرانی که تقریباً تبدیل به بتمن شدند،در فیلم‌های دیگر ابرقهرمانی ظاهر شدند… اما در درجه اول به عنوان شرور. به عنوان مثال، جاش برولین به هاف پست گفته که او برای نقش شوالیه تاریکی در «بتمن علیه سوپرمن: طلوع عدالت» در نظر گرفته شده بود، اما در عوض نقش تانوس را در دنیای سینمایی مارول به اوج رساند. او همچنین در «ددپول 2» به قهرمان اصلی کمیک های مارول، کیبل، تبدیل شد. جیک جیلنهال برای The Daily Beast تایید کرد که برای فیلم‌های کریستوفر نولان برای بتمن تست بازیگری داده است. جیلنهال در نهایت نقش میستریو را در «مرد عنکبوتی: دور از خانه» بازی کرد و در واقع تقریباً جایگزین توبی مگوایر مجروح در «مرد عنکبوتی 2» شد.

حتی برخی از بازیگران وجود داشته اند که تقریباً نقش بتمن را بازی کرده اند که در عوض در همان فیلم نقشی شرور داشته باشند. کیلیان مورفی، که مترسک سه گانه «شوالیه تاریکی» کریستوفر نولان شد، به The AV Club (از طریق RTE) گفته که برای نقش بتمن در صحنه و لباس تست بازیگری داده است. هیث لجر، قبل از امضای قرارداد به عنوان جوکر در «شوالیه تاریکی»، زمانی که نولان شخصاً آن را برای «بتمن آغاز می‌کند» به او پیشنهاد داد، به این نقش جواب منفی داد. به طور شگفت انگیزی، دلیل لجر – همانطور که توسط نولان در مرکز فیلم لینکلن در سال 2012 فاش شد این بود که او “هرگز در یک فیلم ابرقهرمانی شرکت نخواهد کرد.” هرچند خوشبختانه نظر او تغییر کرد.

الگوهای داستانی بتمن

علاوه بر بسیاری از شخصیت‌هایی که بر بیل فینگر و باب کین در هنگام خلق بتمن تأثیر گذاشتند، شوالیه شنل پوش در جهان، نام چند قهرمان دیگر را نیز معرفی کرده است که از آنها الهام گرفته‌ تا ابرقهرمان لباس‌پوش بودن را امتحان کند. البته مشهورترین آنها زورو است که در دنیای بروس وین تخیلی است، اما لباس مشکی و شنل‌پوشش از زمانی که بروس “نشان زورو” را دید در شبی که پدر و مادرش به قتل رسیدند در ذهن او نقش بست. جو چیل، یکی دیگر از افراد مهمی است که بروس را به این باور رسانده است که زندگی با لباس برای او مناسب است، گرین لنترن اصلی، آلن اسکات است – که نه تنها در اواسط قرن بیستم از گاتهام دفاع کرد، بلکه همانطور که فاش شد، توماس وین را نیز در زمانی که یک پسر جوان بود ملاقات کرد. در “کمیک کارآگاه” شماره 786 بروس همچنین در دوران کودکی با آلن ارتباط برقرار کرده است، زیرا یک بار شاهد فرار گرین لنترن از چندین انفجار از Icicle’s Cold Gun بوده است، که در “بتمن” شماره 611 هم به آن اشاره می شود.

«بتمن: سریال متحرک» الگوی لباس دیگری را برای بروس وین معرفی می‌کند: روح خاکستری، یک قهرمان تلویزیونی خیالی با بازی سایمون ترنت… که صداپیشه‌اش اتفاقاً یکی از بتمن ها، آدام وست است. هم روح خاکستری و هم روح آلتر ایگو در نهایت در تداوم کمیک های اصلی معرفی می شوند، البته نه به طور همزمان: روح خاکستری در کمیک ها با مرد دیگری زیر نقاب، کلنسی جانسون، در سال 2010 در “Batgirl” شماره 9 ظاهر می شود، در حالی که اولین حضور پیوسته سایمون ترنت در “آکادمی گاتهام” شماره 4، در دوران “نیو 52” دی سی بوده است.

بت‌موبیل‌هایی که می‌توانستید داشته باشید

سه مسابقه جداگانه، داشتن بت‌موبیل را به یک رویا برای خفاش عصبانی تبدیل کرده است. در این مسابقه ها بت موبیل به عنوان جایزه عرضه شد.

اولین مورد در Chronicle سانفرانسیسکو برگزار شد تا اولین کمیک استریپ بتمن در سال 1966 را تبلیغ کند، آنهم تنها چهار ماه پس از شروع پخش سریال بسیار محبوب “بتمن” ژانویه از ABC. با این حال، همانطور که چاپ دقیق نشان داد، Batmobile ارائه شده به اندازه نمایش دیدنی نبود، حتی به شوخی آن را یک “هیولای باشکوه” نامیدند. اما این مانع برنده شدن شخصی به نام ریچارد مورس نشد که 55 سال بعد به Chronicle گفت که در رژه چهارم ژوئیه سن متئو در حالی که در لباس رابین با بتمن و جورج واشنگتن – یا بهتر بگوییم، برادرانش ریچ و داگ – به عنوان مسافرانش بودند از آن لذت برده است.

آن بت‌موبیل حداقل می‌توانست رانده شود، برخلاف آنچه که ام‌تی‌وی در سال 1989 برای مسابقه «دزدیدن بت‌موبیل» ارائه کرد. همانطور که مجله ریچموند گزارش می دهد، هرچند این ماشین خیلی شبیه به ماشین مایکل کیتون در فیلم «بتمن» بود، اما این ماشین بدون موتور بود و بار مالیاتی بزرگی برای برنده آن، پاتریک مک لین، به همراه داشت، اما مک لین 25000 دلار دریافت کرد و شانس ملاقات با رابرت وول (الکساندر ناکس) را بدست آورد. در فرآیند سومین بت‌موبیل، این بار شخصی به نام تاکو بل، در مسابقه «بدون نقاب بتمن» در سال 1997 برای تبلیغ «بتمن و رابین» برنده شد، اما یک نکته هم داشت: این وسیله نقلیه، به‌عنوان یادداشت‌های تجاری آن، «برای استفاده در عموم جاده ها تأیید نشده بود» اگرچه احتمالاً الهام‌بخش اپیزود درو کری «بت‌موبیل» هم بود، جایی که درو در جایزه‌ای مشابه ، برنده ماشین “بت‌من برای همیشه‌” شد.

سیاستمدار واقعی که مدام در فیلم های بتمن ظاهر می شود

همه مقامات دولتی در شهر گاتهام بتمن را دوست ندارند، اما بتمن حداقل یک سیاستمدار اصلی از زندگی واقعی را در کنار خود دارد: سناتور آمریکایی “پاتریک لیهی” از ورمونت، که از طرفداران قدیمی خفاش است. همانطور که Insider اشاره می‌کند، او تقریباً در تمام فیلم‌های بتمن از «بتمن برای همیشه» گرفته تا «بتمن علیه سوپرمن: طلوع عدالت» حضور داشته است و تنها در «بتمن آغاز می‌شود» حضور نداشته است. او حتی در “بتمن: سری انیمیشن” به عنوان فرماندار صداپیشگی کرده است. با این حال او به روزنامه فری برلینگتون چنین توضیح داده که حجم کاری فعلی‌اش به عنوان سناتور (بدون ذکر بیماری همه‌گیر جهانی کرونا) او را از سفرهای معمول خود به این کشور باز می‌دارد.

لیهی علاوه بر پیوستن به بتمن در صفحه سینما، جوهر خود را به ماجراهای کمیک بتمن «مین های زمینی» نیز اضافه کرده است. همانطور که لیهی به واشنگتن پست گفته، بعلت کمیک دوم بتمن – سیاستمدار ورمونتی طرحی به مجلس سنا ارائه داده – که ممکن است در تصویب قانون تاریخی ضد مین های زمینی او نقش داشته باشد.

همکاران او می توانند به طرز باشکوهی عجیب و غریب شوند

بسیاری از شرکای بتمن در مبارزه با جرم و جنایت، تا آنجایی که طرفدارانش می دانند، متعارف هستند. به طور طبیعی، رابین های زیادی وجود دارند که در طول سال ها برای او کار کرده اند، برخی از آنها با هویت های جدیدی مانند نایت وینگ و رد رابین فارغ التحصیل شده اند. همچنین چندین دختر خفاشی به همراه قهرمانان جوان منحصربه‌فرد مانند Bluebird و The Signal وجود داشته‌اند.

با این حال، موارد بسیار عجیب و غریبی هم وجود داشته اند. یکی از این نمونه ها “جارو” است، یک قطعه کوچک باقی مانده از استارو فاتح که بتمن آن را برای خود برمی دارد و در یک کوزه در غار خود قرار می دهد . ستاره دریایی کوچک بتمن را به عنوان یک پدر می بیند و رویای تبدیل شدن به شریک بعدی او را در سر می پروراند، حتی در یک نقطه لباس کوچک رابین را پوشیده و در مقابل لژیون عذاب می ایستد. او همچنین قوی ترین اعجوبه ای است که DC Universe ارائه کرده است. یاران بتمن وقتی خارج از مسیر باشند حتی عجیب‌تر هم می‌شوند: برای مثال، رمان گرافیکی «دنیای عجیب»، میمون شگفت‌انگیز را معرفی می‌کند، میمون سیرک بتمن که او را پذیرفته و سعی می‌کند وارد زندگی مرموز خود کند.

تاریخچه غیرمعمول او با دارکساید

قهرمانان دی سی اغلب با شخصیت های اسطوره ای مقایسه شده اند، به طوری که بتمن اغلب با هادس یا پلوتو برابری می کند. بنابراین شاید طبیعی باشد که او تعاملات منحصر به فردی با دارکساید، خدای جدید سیاره آتشین آپوکالیپس داشته باشد. به عنوان مثال، در «سوپرمن/بتمن» شماره 12، بتمن با تهدید به ایجاد صدها گودال آتش جدید در سراسر سیاره (احتمالاً نابودش می‌کند) احترام خدای بی‌رحم را به دست می‌آورد، البته در قبال اینکه دارکساید سلطه خود را بر Supergirl آزاد کند. این دو در جریان «بحران نهایی»، زمانی که بتمن یک گلوله از رادیون را به سمت او شلیک می‌کند، دوباره با هم روبرو می‌شوند. دارکساید با فرستادن بتمن به زمان با پرتوهای امگا خود تلافی می‌کند و همزمان شوالیه تاریکی را به “بمب”ی در برابر زمان تبدیل می‌کند.

مواقعی بوده است که بتمن به دارکساید خدمت نیز کرده است، البته نه همیشه وفادارانه. هنگامی که Justice League به طور تصادفی زمین را با از بین بردن سنگ فیلسوف در داستان “JLA” “Rock of Ages” به دارکساید تقدیم میکند، بتمن با ظاهر شدن به عنوان شکنجه گر بدنام Apokoliptan Desaad اعتماد خدای جدید را به دست می آورد – حیله ای که با آن فلش را آزاد می کند-. سپس گرین لنترن و آکوامن از 15 سال قبل از راه می رسند. خط داستانی احتمالاً بر نقش بتمن در «لیگ عدالت تاریک: جنگ آپوکالیپس» تأثیر گذاشته است، که در آینده‌ای اتفاق می‌افتد که در آن دارکساید نیز زمین را فتح کرد و شوالیه تاریکی با رغبت به او خدمت می‌کند، زیرا شستشوی مغزی شده است. بتمن به جای اینکه خود را به عنوان یکی از خدمتکاران سنتی دارکساید درآورد، وظایف خود را به عنوان خودش انجام می دهد، البته او به صندلی Mobius مترون متصل است – اشاره ای به یک حماسه کمیک دیگر، “جنگ دارکساید”.

بروس وین: تایتان نوجوان؟

بروس وین رسماً جنگ صلیبی خود را به عنوان بتمن در اوایل بزرگسالی آغاز می کند، به این معنی که او هرگز به عنوان یک ابرقهرمان نوجوان وقت نمی گذراند …یعنی فقط در روزگار مدرن وجود دارد. با این حال، در داستان دنیای دیگر «تایتان‌ها: سنگ، کاغذ، قیچی»، جاماداگنی رنوکا (یک «تبار نیچه‌ای» نوجوان که به دنبال بازسازی تایتان‌های نوجوان در سطح کهن‌الگویی است) دستگاهی را به گردن دوست سابقش الک سوانویک متصل می‌کند. این دستگاه شخصیت بتمن را در ذهن او دانلود می کند. در حالی که هرگز به طور کامل تایید نشده است که او شوالیه تاریکی اصلی است، اما رفتار، صدای خشن و مهارت های قیاسی الک که از نظر ذهنی تغییر یافته است – همراه با درک فوری او که او نقشی را که اولین رابینش، دیک گریسون، در تایتان ها انجام داد- کاملاً واضح است و نشان میدهد که او قرار است خود بتمن باشد. در این داستان، نام رمزی متفاوتی به او داده شده – “کاپیتان تاگ” – در حالی که جامادانی و دوستانش با نام هایی مانند “ویچی-پو” و “دختک مصنوعی” که ارجاعات ظریفی به تایتان های نوجوانی مانند ریون و سایبورگ هستند، نامگذاری شده اند.

گفتنی است، در کانن اصلی DCU، چندین تایتان نوجوان در واقع بتمن بوده اند. در طول «نبرد برای کال»، تایتان‌های سابق (و رابین‌های سابق) جیسون تاد و تیم دریک برای مدت کوتاهی هویت بتمن را بر عهده گرفتند. دیک گریسون، رهبر اصلی تایتان ها، هم در خط داستانی «Prodigal» دهه 1990 و هم پس از اینکه دارکساید بروس وین را به گذشته می فرستد، بتمن بوده است. تایتان‌ها/رابین‌ها در تعدادی از واقعیت‌های جایگزین نیز بتمن بوده‌اند و این تیم حتی تبدیل به بتمن فراتر از آن هم شده است.

توپ های بالماسکه که زندگی او را تغییر داد

در حالی که پوشیدن لباس به معنای واقعی کلمه بخش اصلی بتمن بودن است، نمی توان انتظار داشت که بروس وین در یک رقص بالماسکه لباسی شبیه به بتمن را بر تن کند. با این حال به طرز شگفت انگیزی، دو صحنه به شدت او را در کمیک ها تحت تاثیر قرار داده اند. اولی جشنی است که در جوانی او برگزار می‌شود، که در آن پدرش لباس مبدلی با تم خفاش می‌پوشد و حتی وقتی جایزه بهترین لباس را به دست می‌آورد به عنوان «مرد خفاشی» نامیده می‌شود. همانطور که خود او در «کمیک کارآگاه» شماره 235 اعتراف می کند، این بیدار شدن تأثیر خود را روی بروس می گذارد. در تداوم قبل از بحران، بتمن حتی خودش این لباس را می پوشد تا لو موکسون مافیا را بترساند. سایمون هرت همچنین این لباس را به عنوان بخشی از ترفند خود می پوشد تا بتمن را متقاعد کند که هرت توماس است و به نوعی از حمله جو چیل جان سالم به در برده است.

دومین بار که بروس اثری به جا می گذارد، صحنه ای است که باربارا گوردون به عنوان Batgirl در کمیک کلاسیک “Detective Comics” شماره 359 در آن حضور دارد. و به اندازه کافی خنده دار است، که یکی از بزرگترین صحنه های فیلم “بتمن برمی گردد” نیز در یک مراسم بالماسکه است که در آن بروس وین و سلینا کایل هویت لباس یکدیگر را متوجه میشوند و پنگوئن همکار سابق او، مکس شرک را می رباید.

می توانید با خواندن این مقاله با شخصیت بتمن بیشتر آشنا شوید.